Верност
Од увото на мачката излезе една сурла која ме испрска со сета вода што некогаш сум ја испил. Потоа сурлата дојде до вратата, ја отвори и ми нареди да заминам. Излегов. Се најдов во еден ходник осветлен од светулки-мумии, балсамирани од сопствената биолуминисценција. Погледнав нагоре и ја видов мојата прва девојка, гола, залепена на плафонот, осудена да капе по една капка љубов дневно до крајот на вечноста. Ми се насмевна и почна да ми раскажува за родителите. Ѝ се извинив и се престорив во кадифено куче кое живее во женска чанта и умира од радост секојпат кога раката посегнува по клучевите од дома.
