logo

# Приказни

Пластична облека

насловна слика

На постарите од четвртата деценија им е позната песната „Пластика“ од Идоли во која има еден стих „Јас носам пластичнa облека“... 

[caption class="snax-figure" align="aligncenter" width="662"][/caption]

Тоа на времето ни изгледаше како хумористична песна, но она што го зборуваше таа е една еколошка вистина. Да, ние носиме пластична облека. Но, зошто?

Во 1950-тите години полиестерот бил воведен во машките костуми од страна на хемиската компанија Дупон (DuPont) и оттогаш пластиката стана суштински дел од поголемиот дел од нашата облека.

Употребата на полиестерот и најлонот растеше, сѐ додека не го надмина памукот во 2007 година како доминантна ткаенина во светот.

Како на светот да не му е доволно од пластиката, па уште да носиме и пластична облека!? Всушност облеката е најголем извор на микропластика која преку перењето стигнува до реките, морињата и океаните.

Кое е решението? Додека не се најде замена на глобално ниво, едно решение е да се купува помалку облека, да се носи подолго, да се подарува повеќе и да се фрла поретко.

За „пластичната облека“ читајте повеќе тука, а за влијанието на микропластиката тука.

Коментари


Остави коментар